W czwartek 13 października na Brandenburskim Uniwersytecie Technicznym w Cottbus odbyła się sesja praktyczna 9. warsztatu pod tytułem “Technologie wytwarzania kompozytów termoplastycznych i termoutwardzalnych”. Podczas wyjazdu uczestnicy zostali zapoznani szczegółowo z całym łańcuchem produkcyjnym – od wytwarzania surowców kompozytowych, półproduktów aż po gotowy detal.
Na warsztaty w Cottbus pojechaliśmy jako 5-cio osobowa delegacja SIMP O/Gorzów Wielkopolski. Po przywitaniu przez gospodarzy oraz krótkim wprowadzeniu organizacyjnym przeszliśmy do hali laboratoryjnych.
Zwiedzanie rozpoczęliśmy od zapoznania ze zrobotyzowanym stanowiskiem do układania kompozytów wkłóknistych. Ramię robota umieszcza na powierzchni stołu roboczego wcześniej przygotowane kompozyty, tzw. prepregi, pocięte na paski o wymaganej szerokości. Na prezentowanym stanowisku robot pracował z paskami o szerokości 1/4 cala, natomiast w przemyśle szerokość takich pasków może wynosić nawet 300 mm! Warto w tym miejscu wspomnieć, że prepregi mogą być układane nie tylko na płaszczyźnie, ale przy pomocy odpowiednich narzędzi mogą również tworzyć skomplikowane geometrie, jak np. łopaty turbin wiatrowych. Ułożone warstwy prepregów z termoplastów łączone są przy pomocy lasera. Ponadto w hali laboratoryjnej znajdowała się wielkogabarytowa drukarka 3D, która może wytwarzać m. in. narzędzie do nadawania geometrii układanym prepregom.
Następnym laboratorium, które mieliśmy przyjemność zwiedzać, to było laboratorium Instytutu Pantha Rei. Mogliśmy się tutaj zapoznać nie tylko z technologią wytwarzania granulatu kompozytowego (tzw. compounding), ale również procesem późniejszego wytłaczania detali z płyty z prepregów, przygotowanej uprzednio przez ramię robota. Ponadto zademonstrowano nam proces ekstruzji folii płaskiej.
Ostatnia hala laboratoryjna którą zwiedzaliśmy przybliżyła nam proces wytwarzania lekkich zbiorników na wodór. Polega on na nawijaniu kompozytów duroplastycznych na polimerowy rdzeń zbiornika. Również istotnym zagadnieniem przy produkcji takich zbiorników jest łączenie metalowego króćca z polimerowym rdzeniem. Sposób takiego szczelnego połączenia pozostaje ściśle strzeżoną tajemnicą firm wytwarzających takie inliner-y.
Po przerwie obiadowej udaliśmy się do Parku Pałacowego Branitz, gdzie odbyliśmy wyczerpującą wycieczkę nie tylko po samym parku, ale również pałacu i jego historii. Był to ciekawy wyjazd podczas którego mogliśmy poszerzyć naszą wiedzę zarówno techniczną jak i kulturalną.
Dla tych którzy nie mogli uczestniczyć w sesji na żywo – nic straconego! Sesja wykładowa, dotycząca wyżej wspomnianych technologii, odbędzie się w piątek 4 listopada. Serdecznie zapraszamy do uczestnictwa!
Więcej informacji o warsztatach z serii “Przełamywanie granic za pomocą technologii o kluczowym znaczeniu” znajdą Państwo tutaj.
