Celem tego obustronnego projektu jest stworzenie sieci kompetencji z podmiotami po obu stronach granicy polsko-niemieckiej. W szczególności należy zwrócić się do grup docelowych studentów, kadry naukowej i pracowników. Jako przedstawiciele ośrodków akademickich i gospodarki regionalnej mają oni towarzyszyć i kształtować transfer wiedzy i technologii w zakresie zorientowanego na zastosowanie budownictwa lekkiego z uczelni do regionalnych przedsiębiorstw. Celem jest nie tylko pokonanie granic geograficznych, ale także przełamanie barier językowych i mentalnych, a tym samym zapewnienie kontynuacji kontaktów po zakończeniu projektu. Przyspieszony i trwały rozwój kompetencji w zakresie kluczowej technologii budownictwa lekkiego stanowi szansę dla nadchodzących zmian strukturalnych i dla regionu.
W czwartek 26.11.2020 BTU Cottbus-Senftenberg (BTU C-S) jako partner wiodący zaprosił na imprezę inauguracyjną projektu INTERREG V A Brandenburgia – Polska 2014-2020 “Overcoming borders with key technologies – Sustainable development of a cross-border competence network for knowledge and technology transfer in the field of application-oriented lightweight construction”. Gospodarzem wydarzenia był Uniwersytet Zielonogórski (UZ), który jest partnerem projektu, a także Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich (SIMP). Jednak z powodu Corony impreza nie mogła odbyć się na miejscu, jak planowano, lecz musiała zostać przeniesiona do przestrzeni wirtualnej. Justyna Patalas-Maliszewska, dyrektor Instytutu Technologii Mechanicznej (IIM) oraz prof. Sławomir Kłos – pełnomocnik rektora ds. przedsiębiorczości akademickiej. Gorzowski oddział Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich zaangażowany w realizację projektu reprezentował pan Włodzimierz Fleischer. BTU C-S reprezentował kierownik projektu prof. Holger Seidlitz z Katedry Konstrukcji Lekkich na bazie Polimerów (PbL). Podczas dwugodzinnej konferencji ponad 30 uczestników zostało poinformowanych o szczegółach projektu, a zaangażowani w projekt partnerzy zostali przedstawieni bardziej szczegółowo. Szczegóły projektu obejmowały program finansowania INTERREG V A Brandenburgia – Polska 2014-2020 Unii Europejskiej, za pomocą którego projekt może być realizowany, jak również cele i działania projektu. Tłumaczenie z języka polskiego na niemiecki i odwrotnie zostało zapewnione przez partnerów projektu. Podsumowując, wszyscy partnerzy projektu potwierdzili, że mają nadzieję, iż wkrótce będzie możliwe ponowne osobiste spotkanie i w ten sposób podtrzymanie wymiany międzykulturowej również vis-à-vis.
Przy pomocy środków z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) celem jest nie tylko zbudowanie dwustronnej sieci kompetencji i tym samym wzmocnienie wymiany pomiędzy regionalnymi podmiotami ze świata biznesu i nauki, ale także dążenie do zwiększenia współpracy pomiędzy przedsiębiorstwami i uczelniami wyższymi w zakresie badań i rozwoju po obu stronach granicy, aby wzmocnić kompetencje innowacyjne regionu i tym samym dać impuls lokalnej gospodarce i rynkowi pracy. Przewidziany w planowanych wydarzeniach osobisty kontakt między uczestnikami, uzupełniony o elementy kulturowe i językowe poszczególnych wydarzeń, ma przyczynić się do zmniejszenia obaw przed kontaktem ponad granicami i przełamać bariery językowe. Wśród uczestników powinni znaleźć się zarówno studenci i pracownicy naukowi, jak i pracownicy lokalnych firm.
W celu realizacji projektu we wrześniu tego roku podpisano umowę o dofinansowanie pomiędzy Bankiem Inwestycyjnym Kraju Związkowego Brandenburgia (ILB) a BTU Cottbus-Senftenberg oraz umowy partnerskie pomiędzy uczestniczącymi partnerami projektu.
Dwustronny projekt “Przełamywanie granic za pomocą technologii o kluczowym znaczeniu”, który został zatwierdzony w ramach programu INTERREG V A Brandenburgia – Polska 2014-2020, zaprosił uczestników na pierwsze warsztaty w dniach 4-5 marca. Ze względu na pandemię korony warsztaty nie mogły jednak odbyć się zgodnie z planem na miejscu w BTU Cottbus-Senftenberg, lecz musiały zostać przeniesione do przestrzeni wirtualnej. Ze względu na wynikający z tego brak ograniczeń przestrzennych, w urozmaiconym programie mogło wziąć udział nawet więcej niż planowane 30 osób. Dzięki oprogramowaniu do wideokonferencji Zoom, które umożliwiło płynne włączenie do warsztatów tłumaczy symultanicznych, wydarzenie śledziło ponad 50 uczestników.
W dniach 21-22 kwietnia odbyły się drugie warsztaty w ramach polsko-niemieckiego projektu, których gospodarzem był Uniwersytet Zielonogórski. W środę prof. Kłos powitał uczestników i zapoznał ich z autonomicznymi systemami monitorowania parametrów pracy. Następnie po raz pierwszy w ciągu tych dwóch dni poruszono temat skanowania 3D. Jego wykład praktyczny dotyczył przechwytywania elementów kompozytowych w celu wykrywania uszkodzeń. W przypadku stwierdzenia nieodwracalnych uszkodzeń, komponenty te często mogą być jedynie zutylizowane i na tym skupiono się w następnym temacie, który dotyczył recyklingu włókien węglowych. Kolejne tematy krążyły wokół druku 3D. Przed obiadem tematem był druk 3D z materiałów metalicznych, natomiast po obiedzie skupiono się na produkcji addytywnej z tworzyw sztucznych. Wkład kulturalny i tym samym zakończenie pierwszego dnia warsztatów zapewniła Filharmonia Zielonogórska, niestety tylko w formie nagrania video z powodu pandemii. Zagrali koncert symfoniczny “Peer Gynt” Edvarda Griega.
Prof. Patalas-Maliszewska rozpoczęła drugi dzień od wprowadzenia do tematyki Przemysłu 4.0, w którym szczególnie odniosła się do potrzeb firm produkcyjnych w regionie przygranicznym. Kolejny wykład był kontynuowany w wymiarze transgranicznym. Mgr inż. Zdzisław Wałęga przedstawił różne projekty, które realizowali studenci Uniwersytetu Zielonogórskiego, m.in. z BTU Cottbus-Senftenberg, oraz jakie korzyści przyniosły lekkie konstrukcje. Oprócz samego tematu, jest to również przykład tego, co może osiągnąć dobra współpraca po obu stronach granicy. Największą część drugiego dnia warsztatów zajęła tematyka skanowania 3D i inżynierii odwrotnej. Filip Górski i Wiesław Kuczko pokazali na praktycznych przykładach, w jaki sposób obiekty istniejące w świecie rzeczywistym mogą być wykorzystywane do tworzenia modeli cyfrowych, które następnie mogą być odtwarzane za pomocą wytwarzania addytywnego. Tematy dotyczyły zarówno drobnych rzeczy, takich jak protezy, jak również cyfryzacji całej podstacji.
W dniach 26.05 – 27.05.2021 r. odbyły się trzecie warsztaty w ramach polsko-niemieckiego projektu, na które tym razem zaprosił BTU Cottbus – Senftenberg. Po krótkim powitaniu i wprowadzeniu, warsztaty rozpoczęły się od podstaw wytwarzania i właściwości polimerów matrycowych. Po krótkim zarysie historycznym przedstawiono procesy produkcyjne i wynikający z nich podział na tworzywa termoplastyczne, elastomery i termoutwardzalne. Przed południem omówiono bardziej szczegółowo pojedyncze rodzaje tworzyw sztucznych i ich właściwości. Po przerwie obiadowej, kolejny temat “prepregi” został przedstawiony na praktycznym przykładzie, który przybliżył temat z punktu widzenia producenta lub użytkownika. Po tym nastąpiło akademickie podejście do tematu. Wkład kulturalny stanowił zakończenie pierwszego dnia warsztatów. Pani Stock z serbołużyckiej informacji kulturalnej LODKA przedstawiła historię i rozwój mniejszości serbołużyckiej, która kiedyś była bardziej rozpowszechniona w regionie.
Drugi dzień trzeciego warsztatu rozpoczął się tematami dotyczącymi Bulk/Dough/Sheet Moulding oraz mas Special Compounds. Podobnie jak podczas poprzednich prezentacji, skupiono się na tym, w jaki sposób właściwości materiałów mogą być konkretnie modyfikowane poprzez określone etapy obróbki i w ten sposób optymalnie dostosowane do wytwarzanego elementu.
W dalszej kolejności poruszono tematykę projektowania komponentów, ze szczególnym uwzględnieniem symulacji procesów formowania półfabrykatów włóknistych. Nie tylko wyjaśniono uczestnikom poszczególne kroki prowadzące do symulacji, ale także zobrazowano je na praktycznym przykładzie. Zaznaczono, że symulacja jest procesem iteracyjnym, w którym znalezienie optymalnego rozwiązania może wymagać kilkakrotnych przejść. To samo stwierdzenie padło również w praktycznym przykładzie, który nastąpił po przerwie obiadowej. Tutaj jednak uczestnikom przybliżono cały łańcuch procesu rozwoju komponentów z tworzyw sztucznych wzmacnianych włóknami ciągłymi, którego częścią jest symulacja. Również omówiono właściwości anizotropowe materiałów oraz w jaki sposób może to przynieść korzyści dla projektowanego elementu. Warsztaty zostały zakończone ćwiczeniem językowym, w którym powtórzono słownictwo z dwóch pierwszych edycji oraz wprowadzono pojęcia z bieżących warsztatów. W ciągu dwóch dni warsztatowych w wideokonferencji wzięło udział około 50 osób.
Czwarty warsztat z cyklu odbędzie się w dniach 28-29 października 2021 r.
Tak jak poprzednio, warsztaty odbędą się również jako wydarzenie online.
Link do warsztatów
Po raz pierwszy wydarzenie organizowane było przez SIMP Oddział w Gorzowie Wielkopolskim. Warsztat koncentrował się na następujących zagadnieniach: badania mechaniczne tworzyw, analiza mikromechaniczna, badania niszczące, badania nieniszczące. Pierwszy dzień warsztatów rozpoczął się od scharakteryzowania właściwości mechanicznych kompozytów tworzywowych oraz ich mechanizmów zniszczenia. Następnie w ujęciu „od hydroforu do wodoru” zaprezentowano badania wysokociśnieniowych zbiorników kompozytowych oraz przedstawiono wyniki badań mechanicznych kompozytów włóknistych. Uczestnicy gorzowskich warsztatów mogli się również zapoznać z metodami badawczymi oznaczania własności mechanicznych kompozytów tworzywowych wzmocnionych włóknami, z badaniami materiałów kompozytowych metodą prądów wirowych czy badaniami materiałowymi laminatów zużytych turbin wiatrowych starszej generacji.
W ramach warsztatu wykonano badania właściwości mechanicznych przy statycznym rozciąganiu, ściskaniu oraz ścinaniu kompozytów włóknistych. Płyty próbne wykonano z materiałów PP i PA6, wzmocnionych włóknami z włókna szklanego GF i włókna węglowego CF, w różnej konfiguracji wzmocnienia.
Wyniki badań otrzymane na podstawie przeprowadzonych prób dla poszczególnych badanych kompozytów i próbek przedstawiono w prezentacjach: „Badania mechaniczne kompozytów włóknistych. Prezentacja wyników badań.” – dr inż. Agnieszka Szust, Szymon Duda Politechnika Wrocławska i „Przegląd metod badawczych oznaczania własności mechanicznych przy statycznym ścinaniu kompozytów tworzywowych wzmocnionych włóknami.” – Manoja Rao Yellur. BTU Cottbus – Senftenberg.
Przedstawione zostały także wybrane aspekty wytwarzania kompozytowej belki świateł stosowanej w naczepach pojazdów ciężarowych oraz kompleksowe badania porównawcze materiałów kompozytowych wzmocnionych różnymi rodzajami włókien. W jednym z wystąpień omówiono kompozyty jako materiały funkcjonalne współczesnej techniki, a następnie projekt Nowe kompozyty o metalicznej osnowie wzmocnione naturalnymi okrzemkami – MeCoDia. Gorzowskie warsztaty były też okazją do przybliżenia uczestnikom dwóch instytucji: Polskiego Klastra Technologii Kompozytowych oraz Laboratorium Technologicznego Wydziału Technicznego Akademii im. Jakuba z Paradyża.
Udostępnione przez prelegentów wykłady:
Ulotki warsztatu:
Szóste warsztaty odbyły się 25 – 26.03.2022 i były organizowane przez Uniwersytet Zielonogórski. Otworzyły one cykl tych wydarzeń w 2022 r. W dniach 24-25 marca Uniwersytet Zielonogórski po raz kolejny zaprosił uczestników do dyskusji na ciekawe tematy. Wydarzenie rozpoczęło się od prezentacji na temat korzyści płynących ze współpracy firm z uczelnią oraz tego, jak mogą one pomóc rozwiązywać problemy oraz zwiększać efektywność. Zostało to poparte kilkoma przykładami. Drugi punkt programu również dotyczył współpracy pomiędzy badaniami naukowymi a przemysłem. Rozwój folii chroniących wyświetlacze telefonów komórkowych oraz nawilżającego środka dezynfekującego posłużyły do zilustrowania współpracy z dwoma znaczącymi firmami. Wielokrotnie podkreślano również, jak ważna jest poufność w projektach badawczych w celu ochrony własności intelektualnej, po obu stronach. W trzeciej części uczestnicy zostali zapoznani z pięcioma etapami inżynierii odwrotnej. Przed kolejnym punktem dnia przeanalizowano bardziej szczegółowo sekwencję procesu projektowania konstrukcji mechanicznych na praktycznym przykładzie mobilnej rampy do skoków na potrzeby pokazów motocrossowych. Kolejny wykład wprowadził do zupełnie innego obszaru problemowego. W trakcie subtrakcyjnej obróbki przedmiotów trzeba czasem odprowadzić duże ilości ciepła. Jednym ze sposobów jest smarowanie minimalną ilością. Wykorzystuje się do tego oleje. Nie zawsze jednak mają one wymagane właściwości, dlatego podejmowane są próby wpływania na nie za pomocą nanocząstek. Można wykazać, że dzięki zastosowaniu nanocząstek można poprawić jakość obrabianej powierzchni, mniej zużywać narzędzie i zmniejszyć zużycie energii. Przed kulturalną częścią dnia uczestnicy zostali zapoznani z Centrum Przedsiębiorczości i Transferu Technologii Uniwersytetu Zielonogórskiego, którego celem jest łączenie nauki z biznesem.
Drugi dzień rozpoczął się od pokazania projektu, który powstał w ramach Inkubatora Innowacyjności 4.0. W tym projekcie opracowano profile do okien autobusowych w konstrukcji lekkiej. Doprowadziło to do zmniejszenia masy o 25% i przyniosło ze sobą odporność na korozję. W kolejnej części poruszono również temat odporności na korozję, jednak tym razem w połączeniu ze stopem tytanu Ti6Al4V. Kolejne dwa punkty programu, a więc i zakończenie części technicznej tych warsztatów, dotyczyły manipulatorów mobilnych. Z jednej strony najpierw było o podstawach i wyzwaniach, które pojawiają się przy sterowaniu, gdy ramię robota jest umieszczone na ruchomej platformie. Po drugie, i na tym bazując, chodziło o koordynację kilku takich mobilnych manipulatorów w celu przetworzenia wspólnego zadania. Na koniec nastąpił kolejny punkt programu kulturalnego, po którym nastąpiło podsumowanie i perspektywa kolejnego wydarzenia kończącego te warsztaty.
W częściach kulturalnych dwóch dni uczestnicy mogli dowiedzieć się czegoś o życiu i twórczości księcia Hermanna von Pückler-Muskau. Jego parki są do dziś popularnymi celami wycieczek po obu stronach Nysy, podobnie jak książęcy park Zatonie koło Zielonej Góry. Ponadto gospodarze mówili o celach wycieczkowych wartych zobaczenia w ich mieście, takie jak Palmiarnia, stare miasto i Kepler Science Center Planetarium Wenus.
Siódme warsztaty odbyły się 07 – 08.04.2022 i były organizowane przez Uniwersytet w Cottbus.
Dotyczyły one teamtyki związanej z analizą jak i projektowaniem kompozytów. Pierwszy dzień warsztatów rozpoczął wykład o wytycznych projektowania kompozytów ważnych dla konstrukcji lekkich. Następnie zapoznano uczestników z teorią dotyczącą analizy takich kompozytów. Po teoretycznym wstępnie drugie dnia przedstawiono uczestnikom praktykę. Po solidnym wprowadzeniu do analizy MES oraz przerwie na kawie zademonstrowano metody obliczania oraz optymalizacji konstrukcji wzmocnionych włóknami. Ponadto uczestnikom udostępniono skrypt do wykonywania takich obliczeń w języku Python, co umożliwiło zainteresowanym równoległe ćwiczenie takich obliczeń. Warsztaty były inspirującym połączeniem teorii z praktyką.
Zoom:
https://us02web.zoom.us/j/89336456074?pwd=UzRxVlVEK3NXNklyKzB0WTVrYXdBQT09
Passcode:
251722
Ósme warsztaty pod tytułem “Techniki połączeń i systemy wprowadzania sił” odbyły się 8 i 9 czerwca i były organizowane przez Uniwersytet Zielonogórski wspólnie z Oddziałem SIMP w Gorzowie Wielkopolskim. Pierwszego dnia przedstawiono uczestnikom różnorodną tematykę zwiazaną z metodami projektowania, badań czy też symulacji. Drugi dzień warsztatów został zorganizowany wspólnie z sesją techniczną XI Międzynarodowej Konferencją “Laboratoria Badawcze, Systemy Jakości w Unii Europejskiej” w Wildau a wydarzenie to było strumieniowanie dla zarejestrowanych uczestników warsztatów. Referenci zarówno z Polski jak i Niemiec przedstawili tematy związane z badaniami polimerowych kompozytów konstrukcyjnych: od analitycznych metod wyznaczania ich charakterystyk, badań połączeń klejonych, czy też wpływu niedoskonałości produkcyjnych na wytrzymałość łopat turbin wiatrowych aż po innowacyjne metody badań odporności na pękanie tworzyw czy też badań
struktur wytwarzanych addytywnie.
W czwartek 13 października na Brandenburskim Uniwersytecie Technicznym w Cottbus odbyła się sesja praktyczna 9. warsztatu pod tytułem “Technologie wytwarzania kompozytów termoplastycznych i termoutwardzalnych”. Podczas wyjazdu uczestnicy zostali zapoznani szczegółowo z całym łańcuchem produkcyjnym – od wytwarzania surowców kompozytowych, półproduktów aż po gotowy detal.
Na warsztaty w Cottbus pojechaliśmy jako 5-cio osobowa delegacja SIMP O/Gorzów Wielkopolski. Po przywitaniu przez gospodarzy oraz krótkim wprowadzeniu organizacyjnym przeszliśmy do hali laboratoryjnych.
Zwiedzanie rozpoczęliśmy od zapoznania ze zrobotyzowanym stanowiskiem do układania kompozytów wkłóknistych. Ramię robota umieszcza na powierzchni stołu roboczego wcześniej przygotowane kompozyty, tzw. prepregi, pocięte na paski o wymaganej szerokości. Na prezentowanym stanowisku robot pracował z paskami o szerokości 1/4 cala, natomiast w przemyśle szerokość takich pasków może wynosić nawet 300 mm! Warto w tym miejscu wspomnieć, że prepregi mogą być układane nie tylko na płaszczyźnie, ale przy pomocy odpowiednich narzędzi mogą również tworzyć skomplikowane geometrie, jak np. łopaty turbin wiatrowych. Ułożone warstwy prepregów z termoplastów łączone są przy pomocy lasera. Ponadto w hali laboratoryjnej znajdowała się wielkogabarytowa drukarka 3D, która może wytwarzać m. in. narzędzie do nadawania geometrii układanym prepregom.
Następnym laboratorium, które mieliśmy przyjemność zwiedzać, to było laboratorium Instytutu Pantha Rei. Mogliśmy się tutaj zapoznać nie tylko z technologią wytwarzania granulatu kompozytowego (tzw. compounding), ale również procesem późniejszego wytłaczania detali z płyty z prepregów, przygotowanej uprzednio przez ramię robota. Ponadto zademonstrowano nam proces ekstruzji folii płaskiej.
Ostatnia hala laboratoryjna którą zwiedzaliśmy przybliżyła nam proces wytwarzania lekkich zbiorników na wodór. Polega on na nawijaniu kompozytów duroplastycznych na polimerowy rdzeń zbiornika. Również istotnym zagadnieniem przy produkcji takich zbiorników jest łączenie metalowego króćca z polimerowym rdzeniem. Sposób takiego szczelnego połączenia pozostaje ściśle strzeżoną tajemnicą firm wytwarzających takie inliner-y.
Po przerwie obiadowej udaliśmy się do Parku Pałacowego Branitz, gdzie odbyliśmy wyczerpującą wycieczkę nie tylko po samym parku, ale również pałacu i jego historii. Był to ciekawy wyjazd podczas którego mogliśmy poszerzyć naszą wiedzę zarówno techniczną jak i kulturalną.
Sesja wykładowa, dotycząca wyżej wspomnianych technologii, odbędzie się w piątek 4 listopada. Serdecznie zapraszamy do uczestnictwa!
Dostęp do warsztatu 4 listopada:
Zoom:
https://us02web.zoom.us/j/87698645436
Meeting-ID: 876 9864 5436
Kenncode: 153758
Jubileuszowe 10 warsztaty zostały organizowane przez Brandenburski Uniwersytet w Cottbus w dniach 16-17 listopada 2022 roku. W sesji wykładowej pierwszego dnia poruszono w kompleksowy sposób problematykę związaną z projektowaniem i wytwarzaniem takich narzędzi. Jako innowacyjną metodę produkcji takich narzędzi omówiono wytwarzanie przyrostowe wraz z późniejszą obróbką takiego narzędzia poprzez skrawanie i powlekanie. Drugiego dnia uczestnicy mieli okazję ponownie spotkać się na żywo w Cottbus oraz zobaczyć na żywo proces projektowania i drukowania takiego narzędzia. Część kulturalną stanowiło zwiedzanie starego miasta Cottbus. W sesji wykładowej pierwszego dnia poruszono w kompleksowy sposób problematykę związaną z projektowaniem i wytwarzaniem narzędzi do wytwarzania zaawansowanych kompozytów. Jako innowacyjną metodę produkcji takich narzędzi omówiono wytwarzanie przyrostowe wraz z późniejszą obróbką takiego narzędzia poprzez skrawanie i powlekanie. Ze względu na to, że uczestnicy 10. warsztatów nie mieli okazji uczestniczyć na miejscu w 9. warsztach, oprowadzono ich po tych samych laboratoriach co poprzedniego warsztatu. Wkład kulturalny zapewniło zwiedzanie starego miasta Cottbus.
Dostęp do warsztatu 16 listopada:
Zoom:
https://us02web.zoom.us/j/87576168482
Meeting-ID: 875 7616 8482
Passcode: 405168
Drugi dzień warsztatów odbędzie się na miejscu, w Cottbus, gdzie organizatorzy zademonstrują konstrukcję jak i wytwarzanie narzędzi do produkcji kompozytowego ramienia robota. Należy pamiętać, że warunkiem uczestnictwa w warsztatach 17 listopada w Cottbus jest wcześniejsza rejestracja. Osoby zainteresowane prosimy o zgłoszenie uczestnictwa na adres: gorzow@simp.pl . Więcej informacji dt. warsztatu oraz rejestracji znajdą Państwo tutaj.
Warsztaty odbyły się 23 i 24 listopada 2022 – pierwszy dzień w Zielonej Górze natomiast drugi w Cottbus.
Pierwszego dnia uczestnicy mieli okazję poznać laboratoria Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz zwiedzić stare miasto Zielonej Góry jak i Palmiarnię.
Drugiego dnia uczestnicy wybrali się do Cottbus, gdzie mogli aktywnie współuczestniczyć w wykonywaniu ramienia robota. Do tego posłużyło narzędzie wydrukowane na 10. warsztatach (więcej informacji tutaj). Najpierw należało wyszlifować już wcześniej wyfrezowaną formę oraz przygotować ją do laminowania poprzez naniesienie odpowiednich środków antyadhezyjnych. Po wykonaniu tych czynności przeszliśmy na przerwę obiadową a po niej udaliśmy się na część kulturalną warsztatów – czyli wycieczkę po Jarmarku Bożonarodzeniowym (Weinachtsmarkt).
Po wycieczce na Jarmark wróciliśmy do prac. Laminowanie rozpoczęliśmy od przygotowania formy i zaklejenia jej boków – tak, aby żywica nie zabrudziła rantów. Po ułożeniu odpowiednich warstw włókna węglowe oraz zalaniu ich żywicą należało uszczelnić odpowiednio formę celem wytworzenia próżni w środku.
Były to ostatnie warsztaty praktyczne z serii “Przełamywanie granic przy pomocy technologii o kluczowym znaczeniu”.
7 i 8 grudnia w Lubniewicach w Hotelu Woiński SPA **** odbyła się konferencja zamykająca serię warsztatów.
Było to wydarzenie zwieńczające prawie dwuletnią współpracę naszego oddziału wraz z Brandenburgische Technische Universität Cottbus-Senftenberg oraz Uniwersytetem Zielonogórskim. W tym czasie udało nam się zorganizować 12 warsztatów tematycznych dotyczących lekkich konstrukcji kompozytowych. Spotkanie stanowiło okazję nie tylko do retrospektywnego przeżycia jeszcze raz serii warsztatów, ale również do wysłuchania nowych treści.
Pierwszy dzień rozpoczął się tradycyjnie od powitania uczestników przez partnerów projektów. Ponadto uczestnicy mogli nie tylko wysłuchać wykładów, ale również obejrzeć wystawę półproduktów jak i gotowych elementów konstrukcyjnych. Pierwsze wystąpienie stanowiło podsumowanie serii warsztatów i zostało przedstawione przez René Wickmanna. Kolejny wykład poprowadził pan profesor Holger Seidlitz. Wystąpienie dotyczyło rozwoju technologii kompozytowych a dokładnie ich praktycznych zastosowań w przemyśle jak i trendów rozwojowych.
Następny referat przygotowany przez wykładowcę gorzowskiej uczelni, pana doktora Barskiego, dotyczył nowoczesnej metody diagnostyki kompozytu metalowo-gumowego stosowanego w oponach. Po przerwie kawowej studenci Uniwersytetu Zielonogórskiego przedstawili innowacyjną instalację wodorotlenkową do zastosowania w silnikach spalinowych. Kolejne wystąpienie zostało przedstawione przez przedstawiciela naszego oddziału – Filipa Dziedzica – i dotyczyło projektu konstrukcyjnego lekkiego ramienia robota.
Jeszcze przed przerwą obiadową odbyła się dyskusja odnośnie dotychczas przedstawionych prezentacji. Była to okazja do wymiany nie tylko wiedzy ale również poglądów dotyczących kierunku rozwoju kompozytów. Ostatni wykład tego dnia dotyczył symulacji, projektowania i optymalizacji konstrukcji lekkiej suwnicy mobilnej do zastosowań budowlanych. Pod koniec dnia uczestnicy mieli przyjemność wziąć udział w uroczystej kolacji.
Drugi dzień konferencji rozpoczął się od części kulturalnej, gdzie dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Lubniewicach – pani Marta Rusakiewicz – przedstawiła nam historię miejscowości oraz okolic. Między innymi można było się dowiedzieć, że nieopodal istniały dwie huty szkła. Następnie uczestnicy przeszli brzegiem jeziora do zamku Książąt Lubomirskich. Na miejscu można było zobaczyć historyczny oręż, unikatową kolekcję obrazów a równocześnie wysłuchać też historii rodu Lubomirskich.
Po powrocie do hotelu i przerwie na kawę rozpoczęła się seria wykładów technicznych. Najpierw pan profesor AJP Andrzej Perec przybliżył optymalizację procesu cięcia strugą wodno-ścierną przy użyciu metody Entropy-CODAS. Kolejne wystąpienie dotyczyło Inkubatora Innowacyjności 4.0 oraz projektów realizowanych na UZ. Następny wykład dotyczył istotnego zagadnienia jakim jest recykling polimerowych kompozytów konstrukcyjnych – tu również na praktycznym przykładzie łopat turbin wiatrowych czy też zbiorników wysokociśnieniowych. Ostatnim wystąpieniem była prezentacja firmy Converis – przybliżono proces formowania rotacyjnego. Na zakończenie, w części językowej, w humorystyczny sposób przedstawiono przysłowia i idiomy w języku niemieckim jak i polskim. Na zakończenie partnerzy projektowi podsumowali prawie dwuletnią współpracę przy organizacji warsztatów oraz wyrazili chęć podjęcia nowej współpracy.